SGB IV’ 41.maddesinin 3.fıkrasında düzenleme bulmuş olan, taraflara aralarında anlaşmaları halinde, işçinin emeklilik yaşına ulaşmasına rağmen iş ilişkisini sürdürüp yaş sınırını uzatılmasına imkan tanıyan hüküm, hukuken geçerlidir. Bu hüküm üst mevzuat ile uyum içindedir.
Haziran 1949 doğumlu Davacı, davalı eyalete bağılı bir meslek lisesinde öğretmen olarak haftalık 23 saat ders yükü ile çalışmıştır. Kamu kesimde eyaletler için geçerli olan toplu iş sözleşmesine (TV-L) yapılmış olan atıf uyarınca, tarafların aralarında bağıtladıkları iş sözleşmesi, anılan toplu iş sözleşmesinin 44.maddesinin 4.fıkrası hükmüne göre, davacının 31.1.2015 tarihinde emeklilik yaşına ulaşması sebebiyle iş ilişkisi son bulmuştur. Ancak taraflar 20.1.2015 tarihinde, iş ilişkisinin 31.7.2015 tarihinde son bulacağına ilişkin aralarında bir sözleşme bağıtlamışlardır. Okul idaresi, 3.2.2015 tarihli yazısı ile davacıya, 1.2 ile 31.7.2015 tarihleri arasında, taraflarında her zaman ilişkiyi feshedebilecek bir biçimde, haftada dört saat ders vereceğini bildirmiştir. Ardından 4.3.2015 tarihli ikinci bir yazıyla 1.2.2015 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere haftalık ders saati 25,5’e çıkartılmış olduğu bildirilmiştir. Davacı, açmış olduğu davasıyla işveren ile aralarındaki iş ilişkisinin 31.07.2015 tarihinde son bulmadığının tespit edilmesini talep etmiştir. Gerek İş Mahkemesi, gerekse Eyalet İş Mahkemesi davacının talebini reddetmiştir. Davacının Federal İş Mahkemesi nezrindeki temyiz talebi reddedilmiştir.
Federal İş Mahkemesi Karar Tarihi: 19.12. 2018 Sayısı: 7 AZR 70/17