Bir toplu iş sözleşmesinde, sendika üyesi olan ile olmayan işçilerin haklarının farklı bir biçimde düzenlenmesi, Anayasaya uygundur. Böyle bir durumda negatif sendika özgürlüğünün ihlalinden söz edilebilmesi mümkün değildir. Ancak sendika üyeliği böyle bir durumda, özendirici olmasının dışında, pratikte işçinin üye olmasına ilişkin bir zorlama veya baskı oluşmasına neden oluyorsa, farklı bir durum söz konusudur.
Davacı, sosyal toplu iş sözleşmesinde bağıtlanmış olan tazminata ilişkin bir hükmün Anayasaya aykırılık oluşturduğu gerekçesiyle, Anayasa Mahkemesine başvuru hakkından yararlanmıştır. Bağıtlanmış olan toplu iş sözleşmesinde, belirli edimlerin sadece toplu iş sözleşmesinin imzalandığı tarih itibariyle, toplu sözleşmeye taraf olan sendikanın üyelerine ödenmesi öngörülmüştür. Davacı, anılan edinime ilgili sendikanın üyesi olmaması sebebiyle hak kazanmamıştır. Davacının hakları, iş sözleşmesi ve sosyal plan kapsamında tanınmıştır. Diğer hakların talebine ilişkin açmış olduğu davaları ise reddedilmiştir. Federal Anayasa Mahkemesi, davacının Anayasaya aykırılık gerekçesiyle açmış olduğu davayı reddetmiştir.
Alman Federal Anayasa Mahkemesi Karar Tarihi: 14. 11. 2018Sayısı: 1 BvR 1278/16
